Θα ήθελες τόσο πολύ να ξυπνήσεις αύριο και να είναι μια νέα μέρα, μια μέρα που δεν θα τον θυμάσαι, που θα σου είναι εύκολο να ανοίξεις τα μάτια σου χωρίς να σκέφτεσαι το χτες που έχει ακόμη την πικρή γεύση του χωρισμού, ενώ ταυτόχρονα θέλεις έτσι απλά να σου γίνει εύκολο το να αφήσεις πίσω σου κάτι που έδειχνε ότι ήταν μέχρι τώρα όλη σου η ζωή, όλη σου η χαρά.. Πως να πιστέψεις πάλι και να ελπίζεις πως κάτι όμορφο θα σου συμβεί , πως μπορείς να χαμογελάς χωρίς να νιώθεις ‘’βαρύς’’, πως πάλι από την αρχή θα ξαναερωτευθείς, θα κοιτάξεις μπροστά.
Είναι κι εκείνες οι μικρές συνήθειες που δεν συνειδητοποιείς πως τις αποκτάς, οι καθιερωμένες βόλτες, συγκεκριμένες μέρες σε κάποια στέκια σας, τα χαϊδευτικά παρατσούκλια που είχατε σκαρφιστεί ένας για τον άλλο και που σου έρχονται αβίαστα στην γλώσσα να ξεστομίσεις. Είναι εκείνες οι Κυριακές που γέμιζαν με τις στιγμές σας και τις ανέμελες ώρες βόλτας ή να τις περνάτε οι δυο σας στο σπίτι, που τώρα το ίδιο δε σε χωρά και σε πλακώνει, ακόμα κι εκείνη η μυρωδιά που άφηνε στα ρούχα σου το άρωμα του άλλου, στα σκεπάσματα, νιώθεις να τρυπώνει ακόμη παντού.
Σου λείπουν όλα ! Όλα εκείνα που χτίζουν μια τρυφερότητα, μια οικειότητα με κάποιον άλλο ,έναν άγνωστο που έγινε ο άνθρωπος σου μέσα από μια σχέση. Όλα εκείνα που θεωρούσες, πως δε θα ξανακάνεις με κανέναν άλλον και να που όμως διαψεύστηκες πανηγυρικά.
Τελικά, καρδιά μου, κάπως έτσι είναι τα πράγματα στην πραγματική ζωή, υπάρχει πάντα μια σχέση στη ζωή σου, που νομίζεις, πως εκεί θα αράξεις , πως αυτή ήρθε για να κάνει την διαφορά κι εσύ θα κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, ώστε να την κρατήσεις. Μα έλα ντε που αυτό το κάλπικο ‘’για πάντα’’ όλο σου ξεγλιστράει κι ας το πιστεύεις από τα βάθη της ψυχούλας σου ότι κάποια στιγμή θα πετύχει και για σένα !!
Κι όμως να που θα έρθει κι η στιγμή που θα πας σε εκείνο το αγαπημένο σου μαγαζί με κάποιον άλλον, που θα σου βγει αβίαστα και χωρίς σκέψη εκείνη την στιγμή να τον αποκαλέσεις μωρό σου , θα βρεθεί να μοιραστεί το κρεββάτι σου και τα όνειρα σου, θα πιάσει την ωραία σου γωνιά στον καναπέ και κάπως έτσι θα έχεις ξεκινήσει να φτιάχνεις μια νέα σχέση απ' τα θεμέλια.
Θυμήσου μόνο ένα πράγμα όταν πιάσεις τον εαυτό σου να το κάνει να σε μαζέψεις, να σου βάλεις στοπ… η σύγκριση που μπήκες στην διαδικασία να κάνεις. Δεν οδηγεί πουθενά και σε καθηλώνει σε στεγανά που τόσο καιρό κοπιάζεις να διώξεις και να πετάξεις από πάνω σου. Δεν το καταλαβαίνεις, μα σε μαγκώνει σε μικρές στιγμές του παρελθόντος, σου θολώνει το σήμερα που ζεις και νιώθεις , κλείνοντας σου τελικά την πόρτα κατάμουτρα στις ευκαιρίες που συναντάς και περνάνε από μπροστά σου…κάπου εκεί έτοιμες να τις αρπάξεις. Αν αναλώνεσαι κι άλλο στο παρελθόν κανένα μέλλον δεν μπορεί να έρθει να σε συναντήσει και κανένας άνθρωπος δε θα σε κάνει να αφεθείς , να το ζήσεις, γιατί απλά κανένας δε θα μπορέσει να προχωρήσει για εσένα ,ούτε να καλύψει τα κενά σου.
Άρα μήπως μπορείς να μαντέψεις ότι το τέλος μιας νέας σχέσης είναι με μαθηματική ακρίβεια προαποφασισμένο, που μαζί με τον ενθουσιασμό που θα σου περάσει, θα περάσεις στον κορεσμό, στην αίσθηση αποστροφής από τον άλλον, στην αίσθηση του ανούσιου, του κενού?
Θέλεις λοιπόν να δεις σε ποιον κάνεις κακό? Ποιον πληγώνεις, ποιον αποκλείεις από το να κοιτά μακριά , να χαμογελά και να γεμίζει με όμορφες στιγμές που τις φτιάχνει και τις χαρίζει στον εαυτό του απλόχερα? Σε εσένα φυσικά , το δικό σου μυαλό βασανίζεις με σκέψεις, με παλιές αραχνιασμένες εικόνες και μένεις να νιώθεις μισός, ανολοκλήρωτος.
Η μοναξιά, θα σε κάνει να αναθεωρήσεις και να νιώσεις στο πετσί σου ότι όσο κι αν νιώθεις πως οι ώρες δεν περνάνε σε ένα σπίτι άδειο, όσο και αν είναι άδικο να πονάς και να νιώθεις κάποιες ώρες θλίψη να σε πλημυρίζει , αν δεν ξεμπερδέψεις με το παρελθόν σου μην περιμένεις να ανοίξεις τα φτερά σου και να σε πάνε κάπου…ειδικά προς το μέλλον που πιστεύεις ότι θα ήθελες.
Κάνε ένα ωραίο ξεκαθάρισμα, πέτα κομμάτια άλλων περιττά που απλά πιάνουν χώρο, βάλε αέρα και φως στην καρδιά σου, ανανεώσου και μάζεψε ενέργεια θετική, ελκυστική και ερωτεύσιμη, άνοιξε κεραίες, παίξε και αφήσου να δοθείς σε πνεύμα και σώμα.
Το αύριο για να μπορέσεις να το δεις χρειάζεται να μην υψώνονται μπροστά σου εμπόδια, να μην παραπατάς σε συντρίμμια και σαθρό έδαφος, κοίτα ψηλά , μπροστά ανάλαφρος και κάπως έτσι εκεί θα βρεθείς …
Comments