Όσο κι αν θέλαμε η ζωή μας να ήταν μόνο χαρές και τραγούδια και στιγμές ωραίες και ανέμελες, ξέρουμε κατά βάθος ότι πάλι δε θα είμασταν 100% χαρούμενοι και ικανοποιημένοι. Οι δύσκολες στιγμές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής, κάνοντας τα ωραία να δείχνουν πιο ωραία και ξεχωριστά σε σχέση με τις δυσκολίες της. Ο πόνος, η απογοήτευση, η θλίψη είναι συναισθήματα που θα τα νιώσεις , θα γεννήσουν κάποια στιγμή την ματαιότητα κι απογοητευμένος απ’ όλα γύρω σου, θα στραφείς σε ένα αίσθημα αδικίας για ότι σου συμβαίνει, μη βρίσκοντας νόημα σε τίποτα. Θα θυμώσεις με τη ζωή που σου πήρε ένα αγαπημένο πρόσωπο, που σε οδήγησε στον χωρισμό ή σε έναν γερό τσακωμό με κάποιον φίλο, που έχασες τη δουλειά σου και που, τέλος πάντων, φαίνεται να σου γύρισε την πλάτη για τα καλά.
Δεν έχεις την πολυτέλεια ως ώριμος άνθρωπος, αν θέλεις να είσαι ένας από αυτούς, να αφήνεις τα ηνία στην ματαιότητα , που στη συνέχεια σε οδηγεί σε μια παραίτηση, κλεισμένος στο καβούκι του εαυτού σου, να σε κατηγορείς για όλα όσα περνάς και βιώνεις, οδηγώντας τον πολλές φορές στα μονοπάτια της κατάθλιψης. ''Δεν έχω κανέναν πια'', ''Δεν αξίζω τίποτα'', μονολογείς και μένεις σε μια απραξία , κάνοντας παρέα με τον θυμό σου.
Ως ώριμος ενήλικας άνθρωπος οφείλεις να βιώνεις τις δύσκολες στιγμές σαν μαθήματα που προκαλούν μεν πόνο στην ψυχή ,αλλά μέσα από αυτά ανακαλύπτεις τις αντοχές, τη δύναμή σου, δοκιμάζεις τις δεξιότητες σου και τα τρωτά σου σημεία. Μόνο κοιτώντας τον πόνο στα μάτια θα τον αντιμετωπίσεις, θα δείξεις τόλμη και θα υποδείξεις αποφασιστικότητα για να βρεις τη δύναμη και το τσαγανό να βιώσεις όσα συμβαίνουν με ορθάνοιχτα μάτια για να παρατηρείς και να κατανοείς. Κι αν πονέσεις για όσα ενδεχομένως έχασες , τότε ίσως να μπορέσεις να βάλεις τέλος σε ό,τι δεν υπάρχει πια.
Ο πόνος εξυπηρετεί έναν σκοπό και μόνο βιώνοντας επώδυνα συναισθήματα κάνεις βήματα για την έξοδό σου απ’ τη ματαιότητα και την παραίτηση, δεν είναι ικανός ο συναισθηματικός πόνος, όπως λένε, να σε σκοτώσει, αλλά η αποφυγή του μπορεί να σε αφήσει για πάντα σχεδόν αδύναμο. Ο πόνος σου είναι ένα από τα βήματα σου στο ταξίδι της αυτοβελτίωσης, γιατί όταν πονάς πραγματικά θα κάνεις δουλειά με νόημα και σκοπό αναζήτησης να βγεις από το σκοτάδι κα να δεις το φως που θα λάμψει τις στιγμές σου και την ίδια σου τη ζωή.
Όταν παλεύεις για αυτή δε μπορείς να παραιτηθείς έτσι απλά , παρά απαιτείς ολοένα και περισσότερα πέρα από τον μικρόκοσμο σου, καλύτερες σχέσεις, καλύτερη ποιότητα στις συνθήκες σου και μια καλύτερη ζωή σε έναν καλύτερο πλανήτη.
Commentaires