Η ζωή από μόνη της είναι ένα μεγάλο ταξίδι με μόνο όχημα το σώμα σου και με πιλοτήριο το νου και την καρδιά σου. Μια ζωή κάτω από τη σκιά της αυτό-αμφισβήτησης σε κρατάει μακριά από την βίωση της ζωής, σε κάνει να είσαι συνεχώς με σκέψεις ανάλυσης στο κεφάλι σου, υπερ-αναλύοντας το καθετί και συνεπώς όλο αυτό σε κρατά απασχολημένh, μα με έναν τρόπο αγκύλωσης . Μια συνεχή αναρώτηση κατά πόσο είσαι ή όχι ικανή να επιτύχεις κάτι, πόσο επίσης αδικημένη είσαι από όλους τους άλλους, πόσο δεν σε καταλαβαίνουν και κάπως έτσι είσαι σε μια μόνιμη άμυνα , μένοντας να θυματοποιήσε τελικά.
Οι αναμνήσεις και τα βιώματα σου , μπορεί να γίνονται συχνά πηγή απογοήτευσης και πίκρας, επιφορτισμένα με μια αίσθηση δυσαρέσκειας για όλα όσα δεν καταφέρνεις. Σαν να χάνεις την αίσθηση του εαυτού σου, σα να νιώθεις ότι είσαι σε μια επίπεδη και αμετάβλητη κατάσταση, χωρίς να απολαμβάνεις ή να βρίσκεις χαρά και συνεπώς κινείσαι σε μια ζώνη που χάνεις την αίσθηση της κυριαρχίας σου, μιας που όλοι οι άλλοι που περιμένεις να σε βοηθήσουν, να σε σώσουν, να σε καθοδηγήσουν και να σε επιβεβαιώσουν, δε το κάνουν.
Κάπως έτσι έρχεται ένας καθημερινός συμβιβασμός που στερείται από κάποια ενδοσκόπηση και αναστοχασμό, δεχόμενη μόνο πιέσεις και όλο αυτό γίνεται ένα όλο και πιο περίπλοκο κουβάρι, έχοντας χάσει την αρχή και το τέλος του.
Μήπως αρχικά να πάψεις να αμφιβάλεις ότι η ζωή είναι στα χέρια σου ? Σίγουρα δεν είσαι εσύ υπεύθυνη για τον τρόπο που σε μεγαλώσανε, είσαι όμως σίγουρα υπεύθυνη για την στάση σου, τις αποφάσεις και τις πράξεις που παίρνεις κάθε στιγμή, κάθε μέρα. Είσαι επιπλέον υπεύθυνη στο πώς θα διαχειριστείς για να ανταπεξέλθεις τόσο σε κάποιες αρνητικές ή στρεσογόνες καταστάσεις, όσο και να αντιλαμβάνεσαι τα συναισθήματα, τις σκέψεις και την συμπεριφορά σου μέσα στην εκάστοτε συνθήκη που βιώνεις.
Σίγουρα δεν είναι μια εύκολη συνειδητοποίηση και υπάρχουν πολλά οφέλη στο να μην υπάρχει αυτή η συνειδητοποίηση, αν θέλουμε να είμαστε καθόλα ειλικρινείς, μια που η συνειδητοποίηση φέρει και μια μεγάλη ευθύνη.
Παρόλα αυτά, η ψυχοθεραπεία είναι ο χώρος και η διαδικασία όπου αυτό το κουβάρι μπορεί να αρχίζει να ξετυλίγεται σιγά – σιγά, να αρχίζεις να βγάζεις ολοένα και περισσότερο νόημα κατά την διάρκεια των συνεδρίων και να νιώθεις ότι όντως η ζωή είναι στα χέρια σου.
Στη ψυχοθεραπεία, το άτομο θα μπορέσει
➡να μάθει καλύτερα τον εαυτό του
➡να ελέγχει τις συναισθηματικές του αντιδράσεις
➡να απορρίπτει δυσλειτουργικούς τρόπους σκέψης και συμπεριφορές
➡να μάθει να είναι πιο αυθεντικό και δυναμικό με τα όριά του, με αποτέλεσμα να σταματήσει να αυτό-αμφισβητείται συνεχώς.
Κλείνοντας , θα ήθελα να συνοψίσω ότι η αυτό-αμφισβήτηση είναι η μη-εμπιστοσύνη απέναντι στον εαυτό σου πάνω από όλα και η ανασφάλειά σου σε αυτά που κάνεις ή έχεις μέσα σου ως οντότητα, σκέψεις γνώσεις, συναισθήματα. Μαθαίνοντας να είσαι αυθεντικός και γνήσια ο εαυτός σου, θέτεις τα όρια σου, τις αρχές σου και γίνεσαι αποδεκτός από αυτούς που μιλάτε τελικά την ίδια ''γλώσσα'' και δεν είσαι μια παραμορφωμένη σκιά των φαντασιώσεών σου, των φοβιών σου, σκιαγμένος από την ίδια τη σκιά σου .
Comentários