Πόση βία πια να χωρέσουν τα κανάλια, οι ειδήσεις, τα μέσα μαζικής δικτύωσης, η ίδια η ζωή μας ? Τα τελευταία γεγονότα βίας προκαλούν θλίψη, γεννούν ανησυχία για το μέλλον της κοινωνίας μας και ο προβληματισμός μεγαλώνει ίσως ακόμα περισσότερο, όταν οι πρωταγωνιστές αυτών είναι νέοι.
Γιατί, αλήθεια, τόση βία τριγύρω μας ? Τώρα έγινε ξαφνικά η κοινωνία μας τόσο βίαιη, απάνθρωπη κι επικίνδυνη ή μήπως όλο αυτό που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, λειτουργεί ως αποχετευτικός αγωγός για την εξωτερίκευση μιας χρόνιας συσσωρευμένης επιθετικότητας ? Η σύγχρονη βία είναι μια έκδηλη έκφραση ίσως μια απροσδιόριστης απελπισίας, μιας αγωνίας για την επιβίωση κι ενός γενικευμένου θυμού.
Η συνεχή κι ασταμάτητη αλλαγή κι ανατροπή των σταθερών σημείων, αναφορών και πλαισίων, διατάραξε την ισορροπία του ατόμου και του κοινωνικού συνόλου. Μήπως η χρήση της βίας είναι γιατί κάποιοι αναζητούν να επιβεβαιώσουν ότι είναι οι ''δυνατοί'' και θα καταρρίψουν την αίσθηση με αυτό τον άρρωστο τρόπο, της ανομολόγητης αδυναμίας τους.
Θα μπορούσαν να φταίνε οι απρόσωπες και ''ξένες'' πόλεις, να φταίει η ανωνυμία του ατόμου σε έναν χώρο που επωάζεται το κενό και την ανασφάλεια μέσα σε κάθε είδους συνθήκη και σχέση?
Αν το άγχος της επιβίωσης μέσα σε μια ατμόσφαιρα συνεχόμενου ανταγωνισμού, κατατρώει την ψυχική ηρεμία και την αυτοπεποίθηση του σύγχρονου ατόμου, τότε η εξάλειψη της συγκρότησης του ιστού που λέγεται κοινωνική συνείδηση, έρχεται να ισοπεδώσει τις τελευταίες αξίες που μένουν..
Ακούγοντας τους Κοινωνιολόγους να αναφέρονται κάθε φορά στις ευθύνες του κοινωνικού περιβάλλοντος, τους Ψυχολόγους που ενοχοποιούν το ασυνείδητο ως την πηγή της βίαιης συμπεριφοράς ,ακόμα και τους θεολόγους που επισημαίνουν ως αιτία την απομάκρυνσή του ατόμου από τον θεό , θα μπορούσαν όλα αυτά να συνθέτουν την εξήγηση της βίας. Υπάρχουν βέβαια και οι Ηθικολόγοι που θεωρούν τη βία αναμενόμενη, αφού οι ηθικές αξίες υποχώρησαν και προστίθεται και η θεωρία των Γενετιστών που υποστηρίζουν πως αυτή είναι η φύση του ανθρώπου εδώ και αιώνες.
Ακόμα όμως κι αν η φύση μας εμπεριέχει κάτι από βία, από το ένστικτο της επίθεσης , δεν μπορούμε να παραλείψουμε αυτό που μας έχει αποδείξει η μελέτη ετών , όπως το ότι η βία διδάσκεται, μιμείται και μεταφέρετε ως εικόνα, ως στάση ως κουλτούρα. Η ανοχή της βίας , μεταδίδεται, ποτίζει και μεγαλώνει και είναι ευθύνη όλων μας να την περιορίσουμε , να την βγάλουμε από τη ζωή μας . Όποια κι αν είναι η μορφή της, λεκτική, σωματική και ψυχολογική, ας μη γελιόμαστε ..έχει την ίδια γεύση, πικρή και απάνθρωπη.
Αποδοχή, κατανόηση, νοιάξιμο, εν συναίσθηση, διάλογος, σεβασμός και αγάπη ..είναι κάποια από τα συστατικά της απάντησης ενάντια στη βία!
Comments