Δεξιότητες διεκδικητικότητας..

Είναι πραγματικά πολλοί αυτοί που αισθάνονται άβολα, όταν καλούνται να εκφράσουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, να πουν την άποψή τους, να διεκδικήσουν, να συναγωνιστούν. Σε βαθμό που ακόμα κι όταν παραβιάζονται τα δικαιώματά τους, προτιμούν να μένουν σιωπηλοί, αμέτοχοι, αδρανείς. Προφυλάσσουν το εγώ τους με έναν ιδιότυπο τρόπο, που αποτρέπει μεν τη σύγκρουση, αλλά εσωτερικεύει ενέργεια, η οποία κάποτε θα εκραγεί ως νεύρωση, άγχος, κατάθλιψη.

Ένα τέτοιο άτομο συχνά ανέχεται συμπεριφορές, επικριτικότητας και έχει πολλές σκέψεις κι ερωτήματα κυρίως στραμμένα προς εαυτό, με τρόπο μη βοηθητικό. Για παράδειγμα μπορεί να αναρωτιέσαι γιατί να εκφράσεις τη διαφωνία σου, γιατί να λογοδοτήσεις επειδή άλλαξες γνώμη.

Εγώ λοιπόν θα επαναδιατυπώσω κάποια ερωτήματα και θα πω..

-Γιατί η γνώμη των άλλων έχει τόσο μεγάλη σημασία για εσένα ?

-Γιατί οι σημαντικοί άλλοι μπερδεύουν την αγάπη σου με τη θυματοποίηση ?

-Γιατί η συμπεριφορά σου πρέπει να είναι τέλεια, κοινωνικά αποδεκτή, αψεγάδιαστη ?

-Γιατί οι λογικοφανής ερμηνείες να είναι πιο σημαντικές από ένα απλό, αναιτιολόγητο συναίσθημα ?

-Αντιλαμβάνεσαι πως η ατολμία σου να εκφραστείς οδηγεί σε παρερμηνείες και άτοπα συμπεράσματα για σένα και τις προθέσεις σου ?

Μπορώ να σου πως υπάρχουν τρόποι έκφρασης και διαχείρισης για να υπερβείς την κριτική, την απαξίωση και τον έλεγχο που δέχεσαι.

Μπορείς να παραδεχτείς στον άλλο πως σου είναι δύσκολο να εκφραστείς και θα διαπιστώσεις πως και οι φαινομενικά ισχυροί έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Δεν μπορείς διαρκώς να είσαι υπεύθυνος για την ικανοποίηση των αναγκών των άλλων. Διαχειρίσου τη νευρικότητα, σου, εξήγησε τα παράλληλα συναισθήματα και προχώρα στο θέμα που σε απασχολεί. Μην ψάχνεις για λογικές δικαιολογίες, ειδικά αν είναι ψεύτικες, γιατί οι άνθρωποι το διαισθάνονται και εκνευρίζονται. Μια προηγούμενη σου συμπεριφορά δεν εγγυάται ότι θα φέρεσαι πάντα με τον ίδιο τρόπο και φυσικά ο καθένας μπορεί να αλλάζει απόψεις, όταν μεταβάλλονται οι συνθήκες και οι όροι μιας σχέσης ή μιας κατάστασης.

Μάθε να δέχεσαι και να κάνεις φιλοφρονήσεις. Η ταπεινοφροσύνη είναι αρετή, όταν πηγάζει εκ των έσω κι όχι όταν καλύπτει τη δειλία. Η αποφυγή δίνει το δικαίωμα της επιλογής στους άλλους και τους παραπλανάει, επειδή εκλαμβάνουν τη σιωπή ως συμφωνία.

Η περιγραφή των ρεαλιστικών σου επιτευγμάτων αναδεικνύει την προσωπικότητα σου και ναι μπορεί να προκαλεί θαυμασμό. Μάθε να κοινοποιείς τις απόψεις σου με τρόπο που δεν είναι απειλητικός και σε τελική ανάλυση οι άνθρωποι σέβονται περισσότερο αυτόν που θέτει ευκρινή όρια και είναι δίκαιος, παρά εκείνον που υποχωρεί ή που αισθάνεται ενοχές.

Πρόκειται για επικοινωνία και όχι για πόλεμο!