Όσο λιγότερο προσπαθείς να κρίνεις τους γύρω σου τόσο ανακουφίζεις το μέσα σου. Και ξέρεις γιατί?
Γιατί κρίνοντας τους όλους, βάζεις τον εαυτό σου σε μια θέση όπου μπορείς να νιώσεις ότι είσαι εσύ ο ‘’καλός’’ της υπόθεσης και οι άλλοι είναι οι ‘’κακοί’’. Μπορεί να σε δεις, ως αυτόν που τα κάνει όλα σωστά και οι άλλοι είναι λάθος, ως τον ΄΄ορθό’’, που περιτριγυρίζεται από άσχετους.
Μπορεί να σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, ανεβάζοντας την αυτοεκτίμησή σου, κρίνοντας και υποβιβάζοντας τους άλλους. Το να σχολιάζεις τις ζωές τους, είναι κάτι που στην πραγματικότητα δεν έχεις το δικαίωμα και μπορεί επίσης να είναι πολύ βολικό για να μην ασχολείσαι με την δική σου ζωή.
Κι όμως κάποιοι επιμένουνε να κρίνουνε πολύ συχνά τους άλλους, ακόμη κι ασυναίσθητα πολλές φορές, με μια μεγάλη ευκολία και άρνηση να το παραδεχτούνε. Υπάρχοντας φυσικά πάντοτε πολλοί λόγοι, για να το κάνει κάποιος..
Υπάρχουν κι εκείνες οι φορές βέβαια, που όταν κάποιος θα έρθει να σου μιλήσει για κάτι που παρατηρεί σε σένα, ίσως και να είναι καλό να το ακούσεις. Άσχετα αν το θεωρείς σωστό ή λάθος. Δώσε λίγο χρόνο να ακούσεις ουσιαστικά και μετά επιλέγεις τι θα κρατήσεις από όλα αυτά. Ήταν όντως μια κακόβουλη κριτική ή θα το κρατήσεις ως σαν μια φιλική συμβουλή?
Μην ξεχνάς πως εσύ είσαι, άλλωστε, ο καλύτερος κριτής του εαυτού σου, όταν τολμάς να σου λες τις αλήθειες σου, χωρίς φόβο.
Όλα ξεκινάνε από το πόσο μπορείς να εμπιστευτείς τους ανθρώπους και να καταλάβεις τις προθέσεις τους. Όταν αφήσουμε την εμπιστοσύνη να χαθεί, εκεί κάπου αρχίζουν και οι παρεξηγήσεις. Νομίζουμε ότι ο άλλος είναι απέναντί μας και ότι δεν μας καταλαβαίνει, μα το πιο πιθανό είναι να πήγαμε εμείς στην αντίπερα όχθη , γιατί κάποια αλήθεια μας είπε και πόνεσε.
Τις πιο πολλές φορές συμβαίνει γιατί δεν καταλαβαίνουμε εύκολα κάτι διαφορετικό από το δικό μας, από αυτά που έχουμε συνηθίσει, από αυτό που έχουμε επιλέξει εμείς να γίνουμε. Συχνά, όμως, κρίνουμε κάποιον που δεν ξέρουμε καν, χωρίς να έχουμε ιδέα για την ιστορία του, τη ζωή του, το χαρακτήρα του, τις ανάγκες του.
Το δικό μας σωστό, όμως, δεν συνεπάγεται ότι είναι και το σωστό για όλους.
Γι’ αυτό άκου περισσότερο και κρίνε λιγότερο, προτίμησε τη σιωπή αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις, δοκίμασε να αποδεχθείς και να εμπεριέχεις την διαφορετικότητα του άλλου .
Σκέψου ότι…κρίνοντας τον άλλο , δεν χαρακτηρίζουμε αυτόν τον ίδιο, αλλά φανερώνουμε πως κρίνουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.
Comments