Πώς είναι να σφύζεις από ζωή και να θες την μέρα σου να την απολαύσεις μέχρι το τελευταίο λεπτό που διαρκεί ? Να χαίρεσαι με οτιδήποτε μικρό υπάρχει γύρω σου και να νιώθεις αυτή την ευγνωμοσύνη και την πληρότητα παντού, ψάχνοντας κάτι νέο, κάτι διαφορετικό, μια γνωριμία με έναν νέο άνθρωπο, μια εμπειρία που θα σου ανοίξει ένα άλλο, μικρό παράθυρο στον κόσμο?
Καμία σχέση δηλαδή όλα τα παραπάνω με την ρουτίνα, μια νόρμα εξακουλουθητική, καθόλα γοητευτική και πολλές φορές ψυχαναγκαστική ως και καθηλωτική.
Είναι μονότονη, αναγκάζοντας τον άνθρωπο να την τηρεί πιστά και να μην ξεφεύγει απ’ το πρόγραμμά της γιατί έτσι πρέπει, λες κι είναι δικτάτορας του ίδιου του του εαυτού που αν κάτι δεν τηρήσει στην ώρα του θα υπάρξουν σοβαρές κυρώσεις.
Με άλλα λόγια η συνήθεια, το δικό σου λεγόμενο ''comfort zone'', εκείνο το τριπάκι της πανομοιότυπης καθημερινότητας. Μιας καθημερινότητας χωρίς εντάσεις, χωρίς την παραμικρή υπόνοια καινούριου υλικού που θα μπορούσε να σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Είναι το βόλεμα, εκείνη η ακαταμάχητη δύναμη που σε κρατά στάσιμο, να μην προχωράς, να μη θέτεις στόχους για κάτι το διαφορετικό, το καινούριο. Να τρέμεις στην ιδέα να ξεμυτίσεις λίγο, να αφήσεις τα στάνταρ σου, λες και θα πάνε πουθενά ή θα τα χάσεις, αφού δεν πρόκειται να κάνουν βήμα χωρίς εσένα μια που είναι αγκιστρωμένα πάνω σου, όπως ακριβώς το ίδιο αγκιστρωμένος είσαι κι εσύ, μα δεν το βλέπεις...
Και μετά απορείς που δεν σου τυχαίνουν μεγάλα συμβάντα, δυνατά συναισθήματα κι εμπειρίες.. Και τί να έρθουν να κάνουν σε βολεμένους ανθρώπους αλήθεια ? Εκεί μόλις η παρουσία τους γίνει αντιληπτή, θα τα διώξουν από φόβο, μην και τους χαλάσουν το σερί της δήθεν τέλειας συνήθειας τους ?
Τα φοβούνται, τα απωθούν τα ''μεγάλα'', τρέχουν μακριά τους, να ξεφύγουν μη και νιώσουν καμιά μεγάλη χαρά ή και λύπη. Λες κι αγοράσανε μια ζωή υπέροχη και στην πρώτη στραβή θέλουν τα χρήματά τους πίσω. Λες και τους είχε υποσχεθεί κάποιος ότι από δω και πέρα μόνο όνειρα θα συναντάνε και ιστορίες με ''happy end''.
Μην αφήνεις τον εαυτό σου να βουλιάζει στην ρουτίνα, δώσε του μικρές απολαύσεις για να μπορεί να χαίρεται και να γεμίζει, δώσε του νέες γεύσεις, ταξίδεψέ τον όπου και όπως μπορείς, ανακάλυψε όλο και κάτι νέο για εσένα ή για κάποιον άλλο άνθρωπο και παρόλο που η ζωή δεν είναι μόνο ρόδινη μα και πικρή , κράτα τα ωραία της και κυνήγα όσα περισσότερα από αυτά μπορείς για να σου τα χαρίσεις απλόχερα !
コメント