Μπορεί να το δεις πως είναι η προέκταση του χεριού σου, είναι το λειτουργικό εργαλείο για την διαρκή σου επικοινωνία κι ενημέρωση. Είναι συνδεδεμένο με την ξεκούραση σου, με την απόδραση και την αποφόρτιση σου μαζί. Έχεις εκεί όλες σου τις σημειώσεις , απίστευτες φωτογραφίες σου, το καθημερινό σου ξυπνητήρι και μπόλικη μουσική επίσης. Έχεις λάβει τα πιο γλυκά μηνύματά , μα έχει συμβάλει και στους πιο ομηρικούς σου καβγάδες. Ναι, θα μπορούσες να τον αποκαλέσεις τον πιο πιστό σου βοηθό, μια που φυσικά μιλάω για το κινητό σου!
Ανέκαθεν ο άνθρωπος είχε ανάγκη να απασχολεί με κάτι τα χέρια του, για να αποφύγει να εκφράζει είτε τα συναισθήματα βίας με αυτά ή να μπορεί να ικανοποιεί άλλες του ανάγκες. Κάπως έτσι λοιπόν , αναλόγως του φύλου του, της κοινωνικής του θέσης και της εποχής που ζούσε, έχουν ''περάσει από τα χέρια του'' διάφορα αντικείμενα όπως μπαστούνι, ρολόι τσέπης, ταμπακιέρα, κομπολόι, βεντάλια, κάθε είδους τσάντα, τσιγάρο, πούρα. Στο σήμερα λοιπόν το τάμπλετ και το κινητό πρωτίστως , είναι το βασικό κι αναπόσπαστο κομμάτι μας.
Τα smartphone έχουν γίνει κάτι σαν να έχεις μαζί σου ανά πάσα ώρα και στιγμή τον υπολογιστή σου, πρόσβαση στους τραπεζικούς σου λογαριασμούς, στα e-mail της δουλειά σου, στα μηνύματα με τον κάθε σημαντικό ή απαραίτητο για την καθημερινή σου εργασία και όχι μόνο. Κάποιες έρευνες μιλούν για πάνω από έξι ώρες της μέρας μπροστά από την οθόνη ενός κινητού, πως είναι η μέση διάρκεια που οι άνθρωποι ηλικίας 18-30 ετών περνούν .
Χρειάζεται να παραδεχτούμε ότι έχει μετατρέψει την καθημερινότητά μας, μας διευκολύνει αφάνταστα και για πολλά πράγματα μας βοηθά να κερδίζουμε χρόνο. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η σχέση με το κινητό σου, η αίσθηση αναγκαιότητας του, καταλήγει σε μια εξάρτηση, κυρίως συναισθηματική, αφού χωρίς αυτό νιώθεις ανασφαλείς και μόνος.
Και καλά να θελήσεις συνειδητά να αφήσεις το κινητό σου στην τσάντα για να απολαύσεις κάτι που κάνεις αυτή την στιγμή, να το αφήσεις στο αθόρυβο γιατί είσαι σε διακοπές ή ακόμα και στο σπίτι όταν θα πας ας πούμε στο κολυμβητήριο που θεωρητικά, την ώρα της προπόνησης σου δεν το χρειάζεσαι μέσα στο νερό.
Αν όμως άθελά σου το ξεχάσεις, στιγμιαία θα αρχίσεις να αγχώνεσαι, επικρατεί μια σύγχυση στο μυαλό σου, σκέψεις όπως το αν σου συμβεί κάτι, πως θα επικοινωνήσεις ή πως τώρα θα σε χρειαστούν όλοι και δεν θα σε βρουν. Όπως δεν αλλάζει και πολύ το σκηνικό όταν σε προδώσει η μπαταρία σου και δείξει ξαφνικά μόνο 20 %.
Βιώνεις λοιπόν ένα πανικό, με άλλα λόγια. Δυστυχώς σε αρκετούς τριγύρω μας η εξάρτηση από το κινητό πλέον συνεπάγεται και εξάρτηση από τα social media. Μια εξάρτηση που μπερδεύει την πραγματικότητά σου από την εικονική που έχεις φτιάξει, δίνει την αίσθηση μιας πλούσιας κοινωνικότητας με πολλούς φίλους στην λίστα σου, πολλά μέρη κι ενδιαφέροντα , μα όλα αυτά είναι σε μια φωτογραφία συνήθως άλλων αποτυπωμένα, ενώ τα βράδια σου τα περνάς μόνος σου, χωρίς ανθρώπινη υπαρκτή υπόσταση δίπλα σου.
Για να μην σας κουράσω περισσότερο να θυμάστε ότι το κινητό είναι για να μένει και μόνο του σε μια γωνιά κάποιες φορές, να αφήνεις το βλέμμα σου να χαζεύει τις εικόνες που ''συμβαίνουν τώρα'' τριγύρω σου , να απολαμβάνεις τον συνομιλητή σου βάζοντας pause σε όλους τους άλλους αυτή τη στιγμή, γιατί είναι δική σου και δεν θα είσαι για ακόμη μια φορά διαθέσιμος.
Μην ανησυχείς, η γη θα συνεχίσει να γυρίζει και χωρίς εσένα...
Comments