Έχεις αρχίσει μήπως κι εσύ να παρατηρείς πως υπάρχουν τριγύρω σου αυτοί που οι κεραίες σου τους εντοπίζουν όλο και πιο συχνά και είναι φανερό πως είναι μάλλον από την ίδια κατηγορία ανθρώπων ? Αυτή την κατηγορία, που χωρά αυτούς που λέμε ως μίζερους και που με μανία καλούνται να σε πείσουν ότι μέλλον μηδέν. Δεν είναι μίζεροι γιατί πραγματικά ζούνε σε άθλιες συνθήκες ή γιατί είναι στην χειρότερη κατάσταση από τον καθένα, απλά είναι μίζεροι γιατί έτσι θέλουν να βλέπουν τον εαυτό τους, να τον παρουσιάζουν και φυσικά να τον συντηρούν.
Ναι έτσι είναι .
Έχουν επιλέξει να βλέπουν τον εαυτό τους ως θύματα, ως οι αδικημένοι του σύμπαντος, ως οι πιο άτυχοι όλων, που μόνο τους αδικούν και τους κακομεταχειρίζονται. Θα φταίει πάντα κάποιος άλλος, το κράτος, η κοινωνία , μα φυσικά όχι αυτοί οι ίδιοι ,ποτέ. Ας μη γελιόμαστε, τα προβλήματα πάντοτε θα υπάρχουν για όλους και αλλάζοντας πρόσωπο και συνθήκες ή χρονική στιγμή, θα βρίσκονται ως ένα κομμάτι στις ζωές μας. Το αν θα γίνουν οι πρωταγωνιστές της καθημερινότητάς σου όμως, είναι δική σου απόφαση.
Κι εδώ είναι που μπαίνει το εσύ, το ‘’εγωιστικό’’ εσύ, που καλείσαι να αναπτύξεις πιο γερό από ποτέ, που ενώ δικαιούσαι να λυγίσεις σαν άνθρωπος κι εσύ, άλλο τόσο είσαι υποχρεωμένος να σταθείς στα δυο σου πόδια και να παλέψεις με τα δεδομένα σου και τις δυνατότητες που έχεις. Βάλε στο μυαλό σου, ότι τόσα όνειρα δε θα είχαν αξία αν δεν περνούσαν από τα χίλια μύρια κύματα για να πραγματοποιηθούν. Αυτή είναι και η ομορφιά τους άλλωστε.
Κι ενώ δεν είναι και λίγο να συνειδητοποιείς ότι κάθε προσπάθεια σου καθυστερείτε αν όχι αναβάλλεται από τα δεδομένα της εποχής, χρειάζεται να μπορείς να την τροποποιήσεις, να μάθεις να είσαι ευέλικτος , γιατί οι συνθήκες αλλάζουν και θα αλλάζουν και οι αστάθμητοι παράγοντες θα υπάρχουν πάντα για να μεταβάλλουν τα σχέδια σου.
Το να μάθεις να νιώθεις κύριος των περιστάσεων και να πεις τέρμα στο προβληματικό και το δυσλειτουργικό, σου προσφέρει μια ανεξήγητη πηγαία δύναμη, που βγαίνει μέσα από το τεράστιο βάρος που φεύγει μαζί με την μιζέρια και την αρνητικότητα που αφήνεις πίσω σου. Μπορείς πάντα να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο, αντί για μισογεμάτο, μπορείς πάντα να παρουσιάζεις τα πράγματα τραγικά και ακραία και φυσικά να υποδυθείς την καλύτερη ‘’drama queen’’ που έχει υπάρξει, μα ίσως τότε καλύτερα να γίνεις ηθοποιός , μπας και κάνεις καριέρα και βγάλεις και κανένα χρήμα.
Εσύ λοιπόν που είσαι από την άλλη ‘’πάστα’’ ανθρώπων και που θέλεις να διατηρείς το χαμόγελο σου ως το όπλο της ανασυγκρότησής και της ανανέωσής σου, μη σκας που δεν μπορείς να κρατήσεις όλους αυτούς που δεν σε πληρούν και δεν μπορείς να συνεννοηθείς. Δεν σε ‘’χωράνε’’ γιατί τους είσαι υπερβολικά χαρούμενος και αισιόδοξος και τους χαλάς το σκηνικό τους , που μόνο μιζέρια και καταστροφολογία χωρά. Εσύ ξέρεις καλά ότι τολμάς να βλέπεις την ατέλειά σου και να της χαμογελάς με γοητεία. Γιατί αυτός είσαι.
Και ξέρεις καλά επίσης ότι έχεις την δύναμη να επιλέξεις τι μένει και τι φεύγει. Έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου για να κρατήσεις το μυαλό σου συγκροτημένο, με επάρκεια, για να σε βοηθήσει να ξεχωρίσεις το καλοπροαίρετο από το κακοπροαίρετο.
Στο κακοπροαίρετο, θα στρίψεις αυτόματα για άλλη πορεία, μακριά του και στο δε καλοπροαίρετο, θα κάνεις κάποια φορά και τον εγωισμό σου στην άκρη για να ακούσεις κάτι το αξιόλογο κι ας είναι διαφορετικό.
Η γροθιά της δύναμης και των οραμάτων μας είναι πιο γερή απ’ όσο νομίζουμε, είναι αυτή που μας κάνει πιο γερούς, στο να συνεχίζουμε να χτίζουμε κάθε φορά που κάτι γκρεμίζετε και να σηκωνόμαστε κάθε φορά που σκοντάφτουμε και πέφτουμε.
Τελικά είναι το δώρο στον εαυτό σου να μπορείς κάθε φορά να κοιτάς ψηλά και μακριά , γιατί σημασία δεν έχει αν θα πέσεις, μα το πως θα σηκωθείς για να συνεχίσεις !!
Comments