Ο άνθρωπος στη γέννησή του είναι ανολοκλήρωτος και εξαρτημένος από το περιβάλλον, το οποίο και κάνει με την σειρά του τον καθένα από εμάς διαφορετικό από τους υπόλοιπους, μέσα από τις βιωματικές εμπειρίες που αποκτά, τις προσλαμβάνουσες του, οπτικές και λεκτικές, αναλόγως το εκάστοτε περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει και δρα.
Η κοινωνία μας έχει χτιστεί και στηρίζεται πολλές φορές και για πολλά από τα πράγματα που πιστεύουμε σε στερεότυπα, ταμπέλες, τίτλους τιμής και δόξας. Βλέπουμε αυτά που θέλουμε γιατί έτσι είναι ή βλέπουμε αυτά που κάποιοι θέλουν να μας τα παρουσιάζουν και να μας τα φοράν, όπως κάλλιστα φοράνε κι οι ίδιοι με τόση ευκολία επάνω τους έναν τίτλο και μιλάνε μόνο μέσα από αυτόν..
Μπορεί να ακούγεται όλο και περισσότερο η έκφραση το ‘’ότι δηλώσεις είσαι’’ και να ισχύει τελικά σε μεγάλο βαθμό κατά γενική ομολογία ! Μα δεν φταίει αυτός που κοκορεύεται και διατυμπανίζει τον τίτλο του επιδεικτικά αναζητώντας θαυμαστές και τύπους που μόλις τον αναφέρει, θα σκύψουν το κεφάλι τους , θα σωπάσουν ή ακόμη χειρότερα θα του κάνουν μέχρι και τεμενάδες, επειδή αυτό αναλογεί στο πόστο του τίτλου που έχει. Δε φταίει αυτός που σου παριστάνει τον καμπόσο και ψάχνει να βρει κάθε ευκαιρία για να σου την πει ή να επιβληθεί και μόνο με παντιέρα τον τίτλο του, γιατί με κάποιο άλλο όπλο δεν διαθέτει δυστυχώς, γιατί ποτέ του δεν απέκτησε, δεν κοπίασε για να φτιάξει, να βρει . .
Του είναι εύκολο να κρεμάει μια ταμπέλα στο λαιμό του ή ακόμη και στον λαιμό του καθενός και να κρύβεται τελικά πίσω από αυτήν. Μια ταμπέλα κατασκευασμένη και στείρα, υπέρ-γενικευμένη που αντί να τον απελευθερώνει, τον βάζει σε ένα κουτί και γίνεται η παγίδα του. Γιατί ? Μα γιατί πολύ απλά αυτό που πραγματικά είναι το χαντακώνει, το εμφανίζει μοναχικά και κρυφά , μέχρι που στο τέλος το ξεχνά κι αυτός ο ίδιος !
Αναρωτήθηκες ποτέ σου γιατί φτιάχτηκαν όλα αυτά τα στερεότυπα, οι ταμπέλες , οι τίτλοι ? Τί και ποιόν τελικά εξυπηρετούν? Φυσικά εμάς τους ίδιους , που όλο αυτό γίνεται καθαρά από άμυνά μας για να κρατήσουμε σε απόσταση το διαφορετικό και το ξένο, μια που το άγνωστο πάντα μας φοβίζει, ακριβώς γιατί δεν το γνωρίζουμε για να μπορούμε και να το προβλέψουμε, άρα να το αντιμετωπίσουμε. Παίρνουμε αυθαίρετα και πιανόμαστε από κάποια εξωτερικά χαρακτηριστικά μερικών από τους ‘’άλλους’’ , αποφασίζουμε ότι αυτό ισχύει για όλους και να την, έτοιμη η ταμπέλα κι έτσι τους βάζουμε στην άκρη, μακριά από μας, χωρίς περαιτέρω σκέψη, γιατί έτσι, γιατί απλά μπορούμε ή έτσι αποφασίζουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε .
Αν αναρωτιέσαι πάντως εάν και πως μπορείς να ξεφύγεις από τα στερεότυπα και τους κάθε είδους παρόμοιους χαρακτηρισμούς που τους εφηύραμε εμείς οι ίδιοι, η απάντηση είναι θετική και σε πραγματική διάσταση υλοποιήσιμη. Κοίταξε πέρα από τους τίτλους, πάψε να δίνεις απλόχερα ταμπέλες και γενικεύσεις, βγες από τα κουτάκια σου μην βάζοντας ούτε τους άλλους σε αυτά και μην επιτρέπεις σε κανέναν να σου κουνιέται με το δάχτυλο και την μύτη τους να αγγίζουν το ταβάνι.
Οι αληθινά σημαντικοί και ξεχωριστοί άνθρωποι , που φέρνουν τίτλους ‘’ευγενικής’’ καρδιάς και φύσης είναι ταπεινοί, χωρίς να σημαίνει ότι ως ταπεινοί έχουν το κεφάλι να κοιτά κάτω , αντίθετα το έχουν στο ίδιο ύψος με το δικό σου και σε κοιτάν ίσα μπροστά, κατευθείαν μέσα στα μάτια κι όχι αφ’ υψηλού !
Kommentarer