Είναι το σώμα μας φτιαγμένο με μια μοναδική ικανότητα να προσαρμόζεται στις συνθήκες που το βάζουμε, να συνηθίζει σε αυτό που βιώνει και φυσικά του συμβαίνει και να πάρα-μορφώνεται κάποιες φορές αν καταπονηθεί ή καταπιεστεί.
‘Έτσι λοιπόν αν για παράδειγμα στριμώξεις το σώμα σου σε ένα ‘’κλουβί’’, σε ένα μέρος που δεν του επιτρέπει να κινηθεί ελεύθερα, θα γίνει άκαμπτο, θα καμπουριάσει. Όσο περισσότερο χρονικά μείνεις σε αυτή την συνθήκη, μπορείς να φανταστείς, ότι τόσο πιο μόνιμες θα γίνουν κι οι όλες συνέπειες.
Θα απορείς ίσως γιατί τα λέω όλα αυτά. Με βασικό σκοπό να σε παρακινήσω να σκεφτείς ότι το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον χαρακτήρα σου. Με απλά λόγια, όσο περισσότερο αφήνεις τον χαρακτήρα σου σε συνθήκες που αναγκάζεται να κάθεται ‘’σκυφτός’’ για να χωρέσει, γιατί δεν μπορεί να ‘’σηκώσει το κεφάλι’’ και να δει ή να πει, η αλλοίωση που θα υφίσταται θα εντείνεται και θα μονιμοποιείται. Κι αν επιμένεις να τον κρατάς εκεί πεισματικά, τότε του αφήνεις μια ‘’καμπούρα’’, που μπορεί να γίνει τόσο μεγάλη κι ασήκωτη, κάνοντάς τον ακόμη κι αγνώριστο.
Ο χαρακτήρας αναγκάζεται να περιοριστεί μέσα σε ένα περιβάλλον , κάνοντας κάτι που δεν τον αντιπροσωπεύει, κάτι που τον περιορίζει από τις πραγματικές του επιθυμίες και δυνατότητες. Η συνεχόμενη ενασχόληση μ’ ένα αντικείμενο που δεν είναι καμωμένο για εσένα, όχι μόνο δεν είναι δυνατόν να σε εξελίξει, αντίθετα μπορεί ακόμα και να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα που βιώνεις, να σε αποπροσανατολίσει και να αλλοιώσει επιζήμια την προσωπικότητά σου.
Όταν βάζεις τον εαυτό σου να συναναστραφεί με άτομα που σε αναγκάζουν να δείξεις κάτι άλλο απ’ αυτό που πραγματικά είσαι στ’ αλήθεια, θέλοντας μόνο και μόνο να ταιριάξεις μαζί τους, προσαρμόζεις τον εαυτό σου σε κάτι άλλο, τότε σε εκθέτεις για ακόμα μια φορά σε ένα ‘’κλουβί’’ που σε στριμώχνει και δεν σε αφήνει ελεύθερο να δράσεις. Ο χαρακτήρας σου δεν εξωτερικεύεται πλήρως, μ’ αποτέλεσμα να χάνονται μερικά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, να αποδυναμώνονται, γιατί καταπατώνται από έναν μόνιμο φόβο για την αποτυχία που πιστεύεις ότι θα συναντήσεις, αν φανερώσεις τα αληθινά σου κομμάτια.
Φύγε λοιπόν και ‘’πέτα’’ έξω από το κλουβί που σε έβαλες ή σε βάλανε, μείνε και κράτα κοντά σου, ότι σε κάνει να εξελίσσεσαι και να μεταμορφώνεσαι στην πιο ολοκληρωμένη, ερωτεύσιμη κι αξιαγάπητη μορφή της ύπαρξής σου...
Commenti