Μεγαλώνοντας παιδιά που μαθαίνουν να μοιράζονται την αγάπη και την προσοχή παράλληλα με ένα κατοικίδιο και μάλιστα ένα σκύλο, δημιουργεί μόνο συνθήκες υγιής και ωφέλιμες για την ανατροφή τους. Ο σκύλος πάλι διαθέτει τεράστια αποθέματα αγάπης που την έχει δεχτεί από τους ιδιοκτήτες του, που τη δίνει απλόχερα στα παιδιά και μάλιστα τα φροντίζει με έναν πολύ ξεχωριστό τρόπο.
Έρευνες έχουν αποδείξει πως η επαφή των παιδιών με τον σκύλο, ιδίως τον πρώτο χρόνο της ζωής τους, ενισχύει το ανοσοποιητικό τους σύστημα να αντιμετωπίσει μολύνσεις, μειώνει τις πιθανότητες του παιδιού να αναπτύξει αλλεργίες κατά 50% και το κάνει πιο ανθεκτικό απέναντι στο άσθμα.
Μαθαίνουν με έναν πολύ απλοϊκό τρόπο ότι και τα ζώα έχουν ανάγκες που χρειάζεται να τις σέβονται ,παρακινούνται από την αγάπη τους για αυτά να τα φροντίσουν και να τα περιποιηθούν. Μαθαίνουν την καλοσύνη και το νοιάξιμο και γίνονται φροντιστές τους, αναλαμβάνοντας ευθύνες για την ικανοποίηση των σωματικών και συναισθηματικών αναγκών των τετράποδων φίλων τους και αναπτύσσουν από μικρή ηλικία αξίες, όπως την συνείδησή ,την υπευθυνότητα, τον σεβασμό.
Τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν, να καταλαβαίνουν τη μη λεκτική συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων ενισχύοντας έτσι την επικοινωνία τους σε όλες τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, γίνονται πιο κοινωνικά, πιο δεκτικά και πιο αυθόρμητα στον τρόπο που επικοινωνούν και σχετίζονται με τους γύρω τους. Αποκτούν περισσότερη αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, μειώνονται οι ανασφάλειες τους και μέσα από την εξυπνάδα και την προσπάθεια που βλέπουν να κάνει ένα ζώο για να επιβιώσει, μαθαίνει το ίδιο να προσπαθεί, να γίνεται ευρηματικό, να δοκιμάζει την επινοητικότητά του και να τολμά .
Από τα πρώτα στάδια της ζωής τους, έρχονται σε επαφή με αξίες, όπως η αγάπη και η φιλία και γίνονται πομποί και δέκτες αυτών των αξιών, βιώνοντας την ανιδιοτελή αγάπη από ένα πλάσμα πιστό που είναι πάντα εκεί δίπλα τους, χωρίς να τα κρίνει. Αυτό τους δημιουργεί επίσης μια αίσθηση ασφάλειας, έχουν λιγότερο άγχος για το'' άγνωστο'' και έχουν σε λιγότερο βαθμό την αίσθηση του φόβου.
Έρχεται σε επαφή με την ίδια την φύση και τον κύκλο της, όπως επίσης και με την πραγματικότητα την θνησιμότητας , που με την βοήθεια του χρόνου μαθαίνουν ότι η αγάπη δεν χάνεται και μπορούν να ζουν με τις ωραίες αναμνήσεις που κερδίσανε όσα χρόνια ήταν κοντά τους.
Σε όλο αυτό χρειάζεται να τονιστεί ο πολύ σημαντικός ρόλος και πάλι του γονέα που θα μάθει στο παιδί να σέβεται τα ζώα, ακόμα κι αν δεν έχουν δικό τους, να καταλάβουν ότι ένα κατοικίδιο δεν είναι ένα παιχνίδι που παίζουνε μαζί του όποια στιγμή θέλουν κι αν το βαρεθούνε το παρατάνε στο δρόμο, αδιαφορώντας για αυτή την ψυχή. Μπορεί να απευθυνθεί σε μια φιλοζωική και να περιθάλψουν ένα κατοικίδιο, προσφέροντας του μια στέγη, τροφή, μια οικογένεια.
Μπορεί να ζούμε σε μια χώρα που δεν δημιουργεί συνθήκες να αγαπήσουν τα παιδιά τα ζώα από μικρή ηλικία , ούτε συνθήκες για να μπορούμε να τα παίρνουμε μαζί μας στα μέσα συγκοινωνίας, να τα αφήνουμε έξω από ένα μαγαζί ,ήσυχοι καθώς θα ψωνίζουμε δίπλα σε ένα μπολ με νερό, ξέροντας ότι θα είναι ασφαλές.
Παρατηρώντας λοιπόν γύρω μας τελευταία όλους αυτούς που ανησυχούνε για τους πρόσφυγες που μπορεί να τους μεταφέρουν μικρόβια και ταυτόχρονα παραβλέπουν τα ''μικρόβια'' της αδιαφορίας που κάποιοι τριγύρω μας κουβαλάνε, αξίζει να αναλογιστούμε ότι ο η φροντίδα και ο σεβασμός μαθαίνονται ως αξίες ,γίνονται στάση ζωής και έχουν δικαίωμα σε αυτές κάθε ον, ανθρώπινο και μη.
コメント