Πώς αισθάνεσαι αν σκεφτείς ότι κάθε φορά που λες ένα ψέμα, προσπαθείς συνειδητά να αποκρύψεις ένα μέρος της αλήθειας σου?
Έχεις σκεφτεί πώς δεν τολμάς να πεις την αλήθεια αρχικά στον εαυτό σου και μετά στον οποιοδήποτε άλλο έχεις απέναντί σου? Ποιο είναι εκείνο το ''φάντασμα'' που σε τρομάζει να αντιμετωπίσεις ? Μήπως το δικό σου που έχεις κρυμμένο ή καλύτερα καταχωνιασμένο και το ταΐζεις από τους φόβους σου?
Φόβος για να μην χαλάσεις την καρδιά του άλλου και τον στεναχωρήσεις, προτιμώντας να χαλάσεις την δική σου καρδιά και να κρατήσεις κρυμμένα πράγματα που βλέπεις ή αισθάνεσαι.
Φόβος να δείξεις στον άλλο ποιος πραγματικά είσαι, αποκρύβοντας τις πραγματικές σου επιθυμίες, προθέσεις, προτιμήσεις ,σχέδια , παραμένοντας ο βολικός, ο καλός και ο ''άβουλος'' στο τέλος, απλά εσύ δεν το βλέπεις.
Φόβος να πεις την γνώμη σου όσο διαφορετική κι αν είναι από αυτή του άλλου , γιατί μπορεί να συγκρουστείτε, να πρέπει να την υποστηρίξεις. Δηλαδή φόβος να σηκώσεις το ανάστημά σου, να πάρεις θέση για τον ίδιο σου τον εαυτό, να ξε-βολευτείς από αυτή την θέση πίσω που κάθεσαι και να αλλάξεις οπτική και ''πόστο''. Κι αν συγκρουστείς τι μπορεί να συμβεί ? Θα σπάσεις ? Τι ? Τα αυγά που λένε ή την σχέση? Γιατί μια σχέση που αντέχει τους κραδασμούς και τις δονήσεις προχωρά μέσα στον χρόνο και στηρίζεται σε πιο γερά θεμέλια κι αν πάλι δεν αντέχει τις δοκιμασίες σαν αυτή, τότε είναι επιφανειακή όπως και ίδια η σχέση.
Μήπως δεν λες τις μικρές σου αλήθειες γιατί έχεις κάποιο προσωπικό όφελος , κάτι να κερδίσεις ? Μήπως για να προστατέψεις τον άλλο γιατί φοβάσαι ότι δεν θα το αντέξει ? Μήπως θέλουμε να προστατέψουμε τελικά εμάς από τις όποιες συνέπειες και να αποφύγουμε να τολμήσουμε, να ρισκάρουμε να είμαστε ειλικρινείς και αληθινοί ?
Τελικά ένα είναι σίγουρο, ότι αντέχουμε τόσα όσα θέλουμε να αντέξουμε και μόνο χωρίς φόβο τα βήματα μας είναι πιο σταθερά και οι σχέσεις μας πιο ''καθαρές'' και αληθινά δυνατές !
Comentarios