Ένας από τους κυριότερους λόγους που ένα άτομο μπαίνει σε δίαιτα, είναι για να αισθανθεί καλύτερα με τον εαυτό του , να εκτιμηθεί, να αυξήσει την αυτό-πεποίθηση του, χωρίς απαραίτητα αυτή η ενίσχυση να τον βοηθά εσωτερικά να κάνει ριζικές αλλαγές ως προς το φαγητό και πως σχετίζεται με αυτό. Πανεπιστημιακές έρευνες έχουν δείξει μια δυνατή συσχέτιση μεταξύ της επιθυμίας του ατόμου για χάσιμο βάρους και της προσδοκίας για μεγαλύτερη αποδοχή από τους άλλους γύρω του.
Η κατανάλωση φαγητού, συχνά, συνδέεται με τα συναισθήματα μας. Τρώς για να ''αντιμετωπίσεις'' το άγχος και τη νευρικότητα ή να καταπνίξεις τη στεναχώρια ή για να γιορτάσεις, όταν είσαι χαρούμενος. Άλλες φορές, τρώς από ανία ή θυμό, καθώς και λόγω χαμηλής αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης. Η πρόσληψη τροφής, σε απάντηση των διαφόρων ψυχολογικών καταστάσεων, ονομάζεται συναισθηματικό φαγητό.
Η συναισθηματική πείνα εμφανίζεται ξαφνικά ενώ η σωματική - ''φυσική'' πείνα αναπτύσσεται με αργούς ρυθμούς. Σε αντίθεση με τη φυσική πείνα, η συναισθηματική πείνα απαιτεί άμεση κατανάλωση φαγητού και ζητά άμεση ικανοποίηση. Η σωματική πείνα, από την άλλη πλευρά, περιμένει για την τροφή. Η διαφορά μεταξύ τους είναι μεγάλη. Για να ικανοποιήσεις τη ''φυσική'' πείνα, κάνεις συνήθως μια συνειδητή επιλογή για αυτό που θα καταναλώσεις και γνωρίζεις το τι τρώς. Αν έχεις συναισθηματική πείνα, επιθυμείς περισσότερα τρόφιμα, ειδικά λιχουδιές ακόμη και αν ήδη αισθάνεσαι κορεσμό. Η συναισθηματική πείνα συχνά καταλήγει σε ενοχές ή υποσχέσεις ότι θα τα καταφέρεις την επόμενη φορά, σε αντιδιαστολή με τη σωματική πείνα που δεν έχει καμία ενοχή, διότι γνωρίζεις ότι έφαγες με σκοπό να διατηρήσεις τις δυνάμεις σου, την υγεία και την ενέργεια σου.
Το σώμα και η ψυχή είναι στοιχεία που θα ήταν άδικο να διαχωρίσουμε καθώς οποιαδήποτε δυσλειτουργία στο ένα έχει τις ανάλογες συνέπειες στο άλλο και το αντίστροφο. Ασθένειες της ψυχής πολύ άμεσα επηρεάζουν το σώμα σου.
Αρχίζεις λοιπόν να επιλέγεις το τι θα φας, λόγω των συναισθημάτων σου, αλλά την ίδια στιγμή το τι τρώς επιδρά στο πώς αισθάνεσαι, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Η τροφή προσφέρει την αίσθηση της πληρότητας και αυτή, με τη σειρά της, συσχετίζεται άμεσα με την αίσθηση της άνεσης. Τα θετικά συναισθήματα, λοιπόν, παραγκωνίζουν τα αρνητικά..
Και αξίζει να αναφέρω εδώ ότι το φαινόμενο αυτό δεν περιορίζεται μόνο στους ενήλικές. Αρχίζει από τη βρεφική κιόλας ηλικία. Όταν το βρέφος κλαίει ανεξήγητα, η μαμά θα του δώσει την πιπίλα. Το πρώτο ''μπούκωμα'' για παρηγοριά, που θα το ακολουθήσουν κι άλλα όσο το παιδί μεγαλώνει. Η πιπίλα θα γίνει μπισκότο...κρουασάν...σοκολάτα.
Εάν παρατηρήσεις ότι μια τέτοια δυσλειτουργική συμπεριφορά ξεφεύγει από τον έλεγχο σου ή σου δημιουργεί έντονη δυσφορία και δυσλειτουργικότητα στην καθημερινότητα σου μην διστάσεις να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό.
Τα συναισθήματα μας είναι για να τα κατανοούμε, να τα επικοινωνούμε και όχι για να τα ''τρώμε''..
Comments