Μπορεί να είναι αλήθεια ότι οι μέρες σου είναι γεμάτες από χιλιάδες πράγματα που πρέπει να κάνεις, τόσες υποχρεώσεις και ευθύνες, μα πως συμβαίνει να αργείς πάντα στα ραντεβού σου? Έχεις μια καλή εξήγηση ή δικαιολογία θα είναι αυτή? Μήπως όντως δεν φταίει πάντα κάποιο απρόοπτο γεγονός , κάποια ατυχία στιγμής και δεν είναι κάποιος άλλος που σε καθυστέρησε για ακόμα μια φορά ?
Ας δεχτούμε πως το να καθυστερήσεις είναι μια στιγμή που δεν μπορούσες να ελέγξεις, που αναλόγως περιστάσεων μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Πως όμως προνοείς και ορίζεις εσύ τον χρόνο σου, ώστε να έχεις το περιθώριο ευελιξίας για να μην αργήσεις στην ώρα που έχεις πει ? Έχεις αναρωτηθεί αν όντως υπερφορτώνεις το πρόγραμμά σου , χωρίς να μπορέσουν να χωρέσουν όλα όσα βάζεις μέσα στο χρόνο που διαθέτεις? 'Άρα δεν αξιολογείς σωστά τις καταστάσεις και τις ανάγκες τους.
Μήπως σκέφτηκες επίσης την εκδοχή ότι τα ραντεβού σου δεν εμπεριέχουν ποτέ την λέξη συνέπεια γιατί δεν τα ορίζεις τελικά εσύ, στα ορίζουν οι άλλοι κι εσύ απλά δεν μπορείς να πεις όχι? Δεν σέβεσαι το χρόνο που χρειάζεσαι, ακούγοντας απλά και μόνο αυτό που ο άλλος σου ζήτησε, αυτό που χρειάζεται, βάζοντας και πάλι τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα.
Όπως και να θες να το δεις το ''στήσιμο'' δεν είναι ωραίο. Προκαλεί, ενοχλεί και κάνει τον άλλο να νιώθει άσχημα. Γιατί στην τελική μαζί με τον άλλο το κανόνισες το ραντεβού κι εσύ δεν είσαι παρών. Και θα το πω και πιο ωμά κι ας μην αρέσει σε πολλούς.
Το να αργείς στα ραντεβού σου, είναι εγωιστικό και ''παρτάκικο''. Γιατί συνειδητά ή και μη, ο άλλος πιστεύεις, θέλεις και ξέρεις ότι θα είναι εκεί να σε περιμένει. Επίσης αυτό που είχες να κάνεις μέχρι την ώρα του ραντεβού σου, φαίνεται να ήταν πιο σημαντικό και σε προτεραιότητα σε σχέση με τον άνθρωπο που σε περιμένει κι αφιερώνει στην τελική το χρόνο του για εσένα. Άρα, μήπως πολύ μεγάλη η χάρη σου δε νομίζεις ότι είναι, για να έχεις τους άλλους στο περίμενε?
Για να συνεχίσω λίγο ακόμα τις αλήθειες, η λέξη ''στήνω'' έχει μια διφορούμενη σημασία. Τυχαίο ? Δεν νομίζω. Από τη μια, η έννοια δείχνει τον κόπο και προσπάθεια για κάτι που φτιάχνεις, ενώ από την άλλη αφήνει ένα νόημα εξαπάτησης, όπως στήνω μια κοροϊδία, έναν εμπαιγμό. Στην τελική ο χρόνος του άλλου σου αφιερώνεται γιατί έχεις κάποια σημασία ως άνθρωπος για εκείνον, γιατί λοιπόν να του την "φέρεις" ?
Μάθε λοιπόν να σέβεσαι τον εαυτό σου, δείχνοντας συνέπεια στα λόγια και τις πράξεις σου, δείχνοντας την ίδια συνέπεια στους ανθρώπους που σου χαρίζουν την ματιά τους, το χαμόγελο, τις στιγμές τους, μαζί με την προσοχή τους..
Comments