top of page
Αναζήτηση
Εικόνα συγγραφέαnevalamoutopoulou

Το σύνδρομο της εγκατάλειψης και ο διαρκής φόβος ότι θα μείνεις μόνος..

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ότι πιο πολύπλοκο κι απαιτητικό υπάρχει, που άλλοτε σε γεμίζουν , ενώ άλλες φορές δυσανασχετείς παραμένοντας σε αυτές. Σχέσεις δύσκολες στην διαχείρισή τους, που φαίνονται προβληματικές και με υπερβολικές συμπεριφορές ή καλύτερα αντιδράσεις του άλλου ή και δικές σου, έχουν σίγουρα τουλάχιστον μια εξήγηση γιατί να συμβαίνουν. Γιατί να της βιώνεις έτσι, γιατί να μένεις σε αυτές, όπως σχέσεις που χαρακτηρίζονται από κτητικότητα και ζήλεια. Το σύνδρομο της εγκατάλειψης, μπορεί να μην είναι εμφανές σε κάποιον από την αρχή της σχέσης κι όμως υπάρχει σε κάποιους. Χαρακτηρίζει τον άνθρωπο που βιώνει συνειδητά ή και σε ασυνείδητο επίπεδο έναν φόβο ότι θα εγκαταλειφθεί. Κυρίως φόβος για την λύση του δεσμού του με σημαντικά πρόσωπα και τις σχέσεις του με αυτά. Συνήθως τέτοια άτομα εμφανίζουν έντονη ανησυχία κι ανασφάλεια, όσο περισσότερο δένεται, τόσο περισσότερη ανάγκη αισθάνεται να κρατά τον άλλο συνεχώς κοντά του. Μία τέτοια κατάσταση ξεκινά με μικρά ψήγματα ζήλιας που στην πορεία εντείνονται και αντικαθίστανται από τάση για έλεγχο, χειραγώγηση κι εκβιαστική συμπεριφορά. Κάπως έτσι εμφανίζεται το πληγωμένο παιδί που υπάρχει μέσα του και ζητά τη δικαίωσή του. Συνήθως δημιουργούν σχέσεις εξαρτητικές και με άτομα που πληρούν συνήθως όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που ουσιαστικά φοβούνται. Συντρόφους που αποφεύγουν τη σταθερότητα, συναισθηματικά ασταθείς που τείνουν να τους εγκαταλείψουν. Κι έτσι συμβαίνει η αυτο-εκπληρούμενη προφητεία που φοβούνται. Υπάρχει βέβαια και η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος αυτής της προφητείας. Μπορεί να είναι σε σχέση με έναν σύντροφο που να είναι σταθερός στη σχέση του να πληρεί τις προδιαγραφές που προάγουν μια υγιή και ουσιαστική σχέση, αλλά εκείνος θεωρώντας πως αξίζει να εγκαταλειφθεί για ακόμα μια φορά, δρομολογεί ασυναίσθητα αυτή τη διαδικασία. Πολλές φορές τα άτομα αυτά έχουν τα ίδια τάσεις φυγής, λόγο της εγγύτητα που βιώνουν και για να προλάβουν ενδεχομένως τη μελλοντική εγκατάλειψη, γλιτώνοντας πιστεύουν με αυτό τον τρόπο, τον πόνο που θα τους προκαλέσει . Όλα αυτά θα τα συνδέσουμε για ακόμη μια φορά και θα βρούμε τη ρίζα τους στα παιδικά, ακόμη και τα βρεφικά χρόνια της ζωής κάποιου. Μια απότομη απομάκρυνση από το γονικό πλαίσιο , είτε οφείλεται σε απώλεια, είτε απλά σε έναν μη διαθέσιμο γονιό για τον οποιονδήποτε λόγο, είναι αρκετό για να νιώσει το βρέφος την απόρριψη.


Η αγάπη αξίζει σε όλους και υπάρχει για όλους , αν την αναζητάς. Η εμπιστοσύνη δε χαρίζεται , παρα μόνο χτίζεται κερδίζεται, με πρώτο και κύριο βήμα την απόκτηση της εμπιστοσύνης απέναντι στον εαυτό σου, για να μπορέσεις στη συνέχεια να την δεις και στο πρόσωπο του άλλου...Μην κυνηγάς φαντάσματα του παρελθόντος και μην φεύγεις σε φυγή από τον εαυτό σου... στην τελική !



0 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων

Kommentare


bottom of page