Ο άνθρωπος από τη φύση του αναζητά κι έχει μάθει να είναι μέλος σε ομάδες κάθε είδους . Τον κάνουν να νιώθει ασφάλεια, του δίνουν την αίσθηση του ''ανήκειν'' και τον βοηθούν ακόμη και να νιώθει σημαντικός. Η ομάδα του απαλύνει το θνητό του πεπρωμένο, μια που δεν νιώθει ότι είναι απλά μια κουκίδα στο απέραντο σύμπαν, μια που αν πολλές κουκκίδες συγκεντρωθούν στο ίδιο σημείο, τότε το αόρατο μεταμορφώνεται σε ορατό, και συνεπώς σε αθάνατο...
Οι ομάδες παρόλο που προσφέρουν τόσα , έχουν ταυτόχρονα και τα αδύναμα σημεία τους, μια που μπορεί να χαθεί το μέτρο, με αποτέλεσμα να χαθείς κι εσύ ο ίδιος μέσα σε αυτές. Αν η ομάδα γίνει πιο σημαντική από εσένα , αν ταυτιστείς τόσο έντονα με την κλειστή σου κάστα, σε βαθμό που χάσεις την δική σου κριτική ματιά , την δική σου ξεχωριστή οντότητα, τότε μπορεί να φανατιστείς , καταπατώντας την οποιαδήποτε έννοια ελεύθερης δράσης σου. Ο φανατισμός πολλές φορές , προχωρά αγκαλιά με τη γενίκευση. Έχει ανάγκη απ’ τους στενόμυαλους αφορισμούς, την στεγνή κι απόλυτη κριτική, προκειμένου να φουσκώσει με το παραπάνω τη ρηχή του υπόσταση.
Όταν επιθυμείς ν’ ακολουθήσεις το υποκειμενικό σου δίκιο, τις δικές σου πεποιθήσεις που μπορεί επίσης να αλλάζουν μεγαλώνοντας, τότε είσαι ένας έξυπνος συνήγορος των συμφερόντων και των προτιμήσεών σου, της εκάστοτε στιγμής και φάσης της ζωής σου.
Ο φανατισμός υποδηλώνει καθαρά και ξάστερα ένα είδος βαθιάς ριζωμένης ανασφάλειας, μια αυταπάτη πως αν πιαστείς από τον φαινομενικά στέρεο βράχο της που σου προσφέρει, θα είσαι μια χαρά και θα την ''σκαπουλάρεις''. Δεν σκέφτηκες όμως ότι θα ''πιαστείς'' τελικά να κάθεσαι κρεμασμένος, χωρίς να μετακινήσε προς καμία κατεύθυνση. Το νόημα δεν είναι να φανατίζεσαι με πρόσωπα, κόμματα, ομάδες, υλικά αγαθά και να χάνεις την ουσία, το νόημα και την πολυμορφία που υπάρχει τριγύρω σου. Δεν ωφελείσε αν δέχεσαι παθητικά ακραίες απόψεις χωρίς υπόσταση και αποδείξεις χειροπιαστές κι αποδεδειγμένες.
Η πολυμορφία και η ποικιλία είναι που θα κάνουν τις στιγμές σου να δείχνουν πλούσιες σε γεύσεις , συναισθήματα κι εμπειρίες, η αλλαγή σου σε στάσεις και τάσεις απέναντι στη ζωή, σε απόψεις και ιδέες είναι που θα σε κρατάει σε μια συνεχόμενη κίνηση , σε μια ροή , σε μια εξέλιξη χωρίς άκαμπτη πραγματικότητα , μαθαίνοντάς σου να απολαμβάνεις μια ζωή, χωρίς ηττοπάθεια και απομόνωση.
Comments