Ναι καλά μας τα λες εσύ ,πώς είσαι μια χαρά με την μοναξιά σου και τα καταφέρνεις όλα μόνος σου , χωρίς να έχεις κανέναν ανάγκη, είσαι άτρωτος, δυνατός. Είσαι καλά με τα προγράμματα σου, έχεις συμφιλιωθεί με το να μην μοιράζεσαι τις σκέψεις σου, τους προβληματισμούς σου, τις μοναχικές σου βόλτες, τις άχρωμες Κυριακές σου, είσαι μόνος σου και ταυτόχρονα με όλους, μα με κανέναν ουσιαστικά…
Εύκολο να βάζεις προσωπείο και να παρουσιάζεσαι ως ο δυνατότερος απ’ όλους, ναι θέλει κότσια να χτίζεις τείχη και να κρύβεσαι μέσα εκεί γιατί πολύ απλά φοβάσαι να αγαπήσεις για να μην πληγωθείς, για ακόμη μια φορά. Φοβάσαι να αφεθείς έστω και για ένα λεπτό στην απόλυτη στιγμιαία ευτυχία για να μην πέσεις στο έδαφος, λες ότι δεν το χρειάζεσαι, ενώ την αλήθεια την ξέρεις πιο καλά απ’ όλους, κρυμμένη εκεί μέσα που την έχεις, στα μπουντρούμια του κάστρου που έχεις κλειστεί.
Δεν μπορείς μάτια μου, να μη δίνεις ευκαιρία στους ανθρώπους που την αξίζουν, γιατί εσύ φοβάσαι να μπεις στα βαθιά. Ο φόβος είναι για τους αδύναμους. Μην περνιέσαι για δυνατός αν φοβάσαι. Ξέρεις πόσο θέλεις να βρεις έναν άνθρωπο να σε γεμίζει και να σε ολοκληρώνει, να σε καταλαβαίνει, να σε θυμώνει , ακόμη και να σε απογοητεύει μερικές φορές. Ξέρω ότι στην ουσία ψάχνεις για μια ψυχή που πάνω από όλα θέλεις να την κάνεις να γίνει φίλος σου, να προϋποθέτει εμπιστοσύνη και συνύπαρξη χωρίς μάσκες. Να τον ακούς αμερόληπτα για ό,τι τον απασχολεί χωρίς να μπαίνεις στο τρυπάκι να αμφισβητείς την αγάπη του για σένα. Να εκφράζεις κάθε φόβο σου χαζό ή μη και να περιμένεις πώς και πώς να ακούσεις τι θα σου απαντήσει. Να έχεις τη δύναμη να πεις ‘’Θέλω τη βοήθειά σου’’ και να τα παρατήσει όλα για να σε ακούσει, όπως θα έκανες κι εσύ, αν στο ζητούσε. Να ξενυχτάς μόνο και μόνο γιατί έχει ανάγκη εκείνη τη στιγμή έναν φίλο χωρίς να σκέφτεσαι αν η σχέση σας έχει παραγκωνιστεί. Μόνο έτσι και μέσα απ’ αυτόν όμως θα μπορέσεις να μάθεις τον χαρακτήρα σου, να τον φτάσεις στα όριά του, να τον τσαλακώσεις και να τον ανακαλύψεις.
Φοβάσαι να νιώσεις λίγη ευτυχία μήπως σε φουσκώσει και σε γεμίσει τόσο πολύ που μπορεί ξαφνικά να σκάσεις σαν μπαλόνι. Καλύτερα να σκάσεις όμως και να έχεις ζήσει έστω και για λίγο τον εαυτό σου ολοκληρωμένο παρά να έχεις παραμείνει ένα μπαλόνι τρύπιο και χωρίς την ανάγκη να φουσκώσει, παρατημένο στη γωνία.
Αν θα δώσεις την ευκαιρία να σχετιστείς με έναν άνθρωπο, αρχικά σε εσένα την δίνεις. Μια ευκαιρία για να φτιάξεις και να μοιραστείς μια κοινή, μια παράλληλη ζωή με κάποιον, την ευκαιρία για να φτιάξεις στιγμές πιο πολύχρωμες από έρωτα κι αγάπη, στιγμές μοιρασμένες και κοινές ταυτόχρονα.
Μην ξεχνάς ότι την μοναξιά τη φτιάχνεις μόνος και μόνος σου τη διώχνεις από τα κατάβαθα του μυαλού και της ψυχής σου. Άλλωστε εκεί βρίσκεται φωλιασμένη. Μέσα μας βαθιά κι όχι έξω !
Comments