Όλες οι σχέσεις έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά και τα άτομα που εμπλέκονται αφήνουν τη δική τους σφραγίδα στην ίδια την σχέση. Μια σχέση από αλληλεξαρτώμενη μπορεί να μετατραπεί σε συν-εξαρτώμενη όταν το άτομο τείνει να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον άλλο, τόσο για την αίσθηση του εαυτού όσο και της ψυχικής του ευημερίας . Η ικανότητα αναγνώρισης των ορίων περί του πού ξεκινά και πού τελειώνει ο σύντροφός του, δεν υπάρχει συνήθως. Ταυτόχρονα μπορεί να υπάρχει μια έντονη αίσθηση ευθύνης να καλυφθούν όλες οι ανάγκες του άλλου, χωρίς απαραίτητα να καλύπτονται οι δικές του. Δημιουργείτε έτσι μια παρα-ποίηση της πραγματικότητας του ατόμου και αυτό γιατί ενώ αισθάνεται εντάξει ως άτομο, επι της ουσίας καλύπτει τις ανάγκες του άλλου ,παρόλες τις δυσάρεστες επιπτώσεις, χωρίς όμως τελικά να καλύπτει τις δικές του.
Για να δώσω κάποια χαρακτηριστικά μιας συν-εξαρτώμενης σχέσης, αξίζει να τονίσω την γενική ανικανότητα ορίων, συμπεριφορές με χειριστικά στοιχεία, αντιδραστικότητα πολλές φορές χωρίς πραγματικά αίτια, χαμηλή αυτοεκτίμηση του ενός ή και των 2 συντρόφων και όλα αυτά καταλήγουν σε αναποτελεσματική επικοινωνία ως και ανυπαρξία κάθε επικοινωνίας. Μια σχέση που τελικά αποξενώνει τα εμπλεκόμενα μέλη της, η μόνη ενέργεια που καταναλώνεται είναι για να αποδίδονται κατηγορίες από τον έναν στον άλλο και έτσι κάπως αποστραγγίζονται . Συνήθως υπάρχει έλλειψη προσωπικών ενδιαφερόντων ή στόχων εκτός σχέσης και στη πραγματικότητα είναι μια σχέση ψυχοφθόρα . Το άτομο που συν-εξαρτάται έχει χάσει τη βασική αίσθηση του ίδιου του του εαυτού και η σκέψη όσο και η συμπεριφορά του κυρίως έχει ως άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται ,κάποιον ή κάτι εξωτερικό. Οι συν-εξαρτώμενες σχέσεις δεν είναι υγιείς για κανένα από τα δύο μέλη, δεν παρέχεται η δυνατότητα για τον σύντροφο να αναπτυχθεί, ούτε να είναι αυτόνομος και τελικά να είναι ο εαυτός του. Τα αισθήματα ενοχής και ντροπής στον έναν ή και τους δύο συντρόφους όταν η σχέση δεν πηγαίνει καλά, είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό και εδώ να σημειωθεί ότι παρόλο που δε θεωρούνται υγιείς αυτού του τύπου οι σχέσεις, πρόκειται για ένα αρκετά συχνό φαινόμενο.
Μπορείς να κάνεις τη διαφορά όντως και να δημιουργήσεις εσύ μια σχέση που θα έχει αλληλεξάρτηση , θα περιλαμβάνει μια ισορροπία του εαυτού και των άλλων μέσα σε αυτή, παρέα με τον ''σημαντικό άλλο'' θα εργάζεσαι για το καλό της σχέσης, καλύπτοντας ο ένας τις συναισθηματικές και σωματικές ανάγκες του άλλου , με κατάλληλους και ουσιαστικούς τρόπους. Δεν απαιτούν ο ένας από τον άλλον και δεν αναζητούν την ανθρώπινη αξία τους από τον σύντροφό τους.
Με υγιή όρια, χρόνο για προσωπικά ενδιαφέροντα ,με αλληλεπίδραση και ανταπόκριση ο ένας προς τον άλλο που προκαλεί αίσθηση ασφάλειας, διατηρώντας μια σαφή επικοινωνία που χωρίς φόβο ο καθένας αναλαμβάνει την προσωπική ευθύνη για συμπεριφορές του, μαζί με την υγιή αυτοεκτίμηση του κάθε ατόμου, όλα αυτά συντελούν σε μια σχέση που εξελίσσεται και είναι λειτουργικά ξεχωριστή.

Comentários