Η κακοποίηση και η κουλτούρα της , είναι δυστυχώς ένα φαινόμενο που όλο και περισσότερο ακούμε για αυτό και γινόμαστε μάρτυρες με διάφορους τρόπους, σε μια συνθήκη που παίρνει εκτάσεις ανησυχητικές στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε.
Η Αμερικανίδα ψυχολόγος Lenore Walker, που ίδρυσε το Ινστιτούτο Οικογενειακής Βίας, ανέπτυξε ένα μοντέλο που περιγράφει τον κύκλο της βίας, έχοντας ανακαλύψει ότι πολλές βίαιες σχέσεις ακολουθούν πρότυπα παρόμοιου κύκλου (Walker, 1979). Ο Κύκλος της Βίας , προσπαθεί να σκιαγραφήσει τη διαδικασία καταχρηστικών σχέσεων και γεγονότων, την αναλυτική περιγραφή της σταδιακής εξέλιξης που οδηγεί σε ενδοοικογενειακή βία.
Ο κύκλος αποτελείται από 4 στάδια, τα οποία κυμαίνονται στον χρόνο και την διάρκεια τους και έχουν την έναρξη τους στα πρώτα σημάδια ενδοοικογενειακής βίας και φτάνουν μέχρι τις τραγικές και καταστροφικές συνέπειες.
-> Η Δημιουργία Έντασης, είναι η πρώτη φάση.
Αρχίζουν να υπάρχουν επεισόδια βίας, ήπιας έντασης η οποία αρχίζει να δημιουργείται για απλά οικιακά θέματα όπως τα παιδιά, οι δουλειές και τα χρήματα. Η κακοποιημένη γυναίκα προσπαθεί να διαχειριστεί την κατάσταση , άλλοτε με υποτακτική και ευγενική συμπεριφορά προς τον σύζυγο, άλλοτε αρνείται τον θυμό του κι άλλοτε τον εκλογικεύει θέτοντας έτσι ως αιτία της κακοποίησής , εξωγενείς παράγοντες όπως π.χ τη δουλειά του, τη κούραση του.
-> Η Έντονη Κακοποίηση, έρχεται σε δεύτερο στάδιο.
Υπάρχει επεισόδιο βίας που χαρακτηρίζεται από οξύτητα και αγριότητα, με ξυλοδαρμό που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές σωματικές βλάβες και να οδηγήσει ακόμα και τη γυναίκα μέχρι το θάνατο.
Η κακοποίηση μπορεί να είναι σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική. Ο δράστης στην αρχή μπορεί να έχει ως ένα βαθμό συνείδηση των πράξεων του, στη συνέχεια όμως, όταν ο θυμός γίνει ανεξέλεγκτος, δεν ορίζει πια τι κάνει. Στη φάση αυτή η γυναίκα θεωρεί ότι δεν μπορεί να ασκήσει κανένα έλεγχο στη συμπεριφορά του συζύγου γιατί θα χειροτερέψει την κατάσταση και δύσκολα ζητά βοήθεια.
-> Η Συμφιλίωση, είναι το στάδιο που συνήθως ακολουθεί.
Υπάρχει υποχώρηση της βίας και της έντασης, και υπάρχει η θέσπιση της συμφιλίωσης που αναλαμβάνεται και από τα δύο άτομα που συμμετέχουν στην καταχρηστική σχέση. Συνήθως εκφράζεται μεταμέλεια από τον θύτη για τις αντίστοιχες ενέργειές του και ως παράδοξο , σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει και η άρνηση του κακοποιού , της κακοποίησης που είχε λάβει χώρα.
-> Η Ηρεμία και η Μετάνοια, ακολουθούν και σε αυτό το στάδιο επικρατεί η υπερβολή όπου ο σύζυγος εκφράζει τα τρυφερά του συναισθήματα, εκδηλώνει υπερβολική ευγένεια, φροντίδα, αγάπη και στοργή προς τη σύζυγό του, της ζητά συγνώμη, κλαίει, παραδέχεται την απαράδεκτη πράξη του και υπόσχεται πως δεν θα το ξανακάνει. Τη στιγμή εκείνη πιστεύει τα όσα λέει και υπόσχεται πως από δω και πέρα θα ελέγχει τον εαυτό του. Κάποιοι άλλοι θύτες, θα προσπαθήσουν να ρίξουν την ευθύνη στο θύμα τους και αυτό πια συνθέτει και δημιουργεί εξάρτηση , μην αφήνοντας τη γυναίκα να αποχωριστεί το σύντροφο.
Τα αισθήματα φόβου και ανασφάλειας, ντροπής και αναξιότητας, η συναισθηματική και ψυχολογική εμπλοκή του θύματος, η συχνά οικονομική εξάρτηση, το ''στίγμα'' της διαλυμένης οικογένειας, η έλλειψη υποστηρικτικού δικτύου καθώς και η μαθημένη αβοηθησία ( Learned Helplessness) είναι κάποιοι από τους λόγους που το κακοποιημένο άτομο παραμένει σε αυτή τη σχέση. Παγιδεύεται στο στάδιο της ''μεταμέλειας'' νομίζοντας ότι ο θύτης θα αλλάξει και επι της ουσίας ζει μέσα σε ένα φαύλο κύκλο που λειτουργεί εξαρτητικά , συνθέτει σχέσεις δυσλειτουργικές, με χαρακτηριστικά την καταπάτηση, την έλλειψη ορίων και του σεβασμού , σχέσεις που διαβρώνουν το θύμα και την αίσθηση του εαυτού του, ώς ένα άτομο που αδυνατεί να πιστέψει ότι είναι ικανό να ζήσει χωρίς φόβο, να αναπτυχθεί, να εξελιχθεί και να αγαπηθεί .
Μπορείς να ζητήσεις βοήθεια και να υποστηριχτείς είτε από ένα ειδικό είτε από τη γραμμή βοήθειας για κακοποιημένες γυναίκες.
Αξίζεις σεβασμό !
